درمان عملکرد عضله های صورت و دهان (OMT)
درمان عملکرد عضله های صورت و دهان ، بازیابی مجدد عصبی-عضلانی ماهیچه های صورت و دهان است. درمان عملکرد این عضله ها در واقع درمان اختلالات در عملکرد عضله های دهانی (OMDs) می باشد.
اختلال عملکرد عضله های صورت و دهان (OMDs)
این ها اختلالاتی هستند که در ماهیچه ها و عملکرد صورت و دهان به چشم می خورند و برخی از علائم OMDs شامل موارد زیر است:
بلع نادرست و اختلال عملکرد عضله های صورت و دهان
تانگ تراست زمانی اتفاق می افتد که نوک یا کناره های زبان به پشت دندان فشار وارد کند یعنی هنگامی که دندان ها روی هم قرار می گیرند دندان های ناحیه جلویی فک بالا ، دندان های فک پایین را نمی پوشانند و بین شان فاصله وجود دارد. این امر منجر به اپن بایت قدامی می شود.
شکلک درآوردن صورت
زمانی رخ می دهد که ماهیچه های گونه، چانه و لب ها در حین بلع حالت غنچه شدن می گیرند و منجر به رشد بیش از حد ماهیچه چانه می شود.
قرارگیری نادرست لب ها و باز ماندن دهان
لب هایی که روی هم به درستی قرار نمی گیرند به علت وجود ماهیچه های ضعیف دهانی و تنفس از راه دهان است و منجر به آماس لثه قدامی می شود
حالت بی حس و کند صورت
وضعیت نامناسب قرارگیری دهان، صورت ماسکه و عدم تشخیص احساس فرد از روی حرکات صورت زمانی رخ می دهد که ماهیچه ها به درستی کار نمی کنند.
وضعیت سر روبه جلو و اختلال عملکرد عضله های صورت و دهان
سر به حالت متمایل به جلو قرار می گیرد. این باعث درد در ناحیه شانه و گردن می شود.
چانه ی به عقب برگشته
این مشکل احتمالا به علت عقب گرد فک پایین برای قرارگیری هر دو فک بالا و پایین روی هم و جفت شدن دندان ها رخ می دهد.
بدجفتی یا بازگشت ارتودنسی
به احتمال زیاد به دلیل موقعیت نامناسب زبان به وجود می آید.
مشکل در ادای حروف و اختلال عملکرد عضله های صورت و دهان
الگوهای نامناسب ماهیچه های دهانی ممکن است باعث جلوگیری از تولید صداهایی شود که در یک صحبت نرمال بیان می شوند. زمانی که ماهیچه های زبان به درستی سر جای خود قرار نگرفته باشند منجر به مثلا نوک زبانی صحبت کردن خواهد شد.
اختلال در نقطه اتصال فک پایین به جمجمه ( TMJ )
مشکل در وضعیت قرارگیری سر و درد سر و گردن که همه این موارد به هم مرتبط بوده و بعدا جزء به جزء بررسی می شوند.
سر درد و اختلال عملکرد عضله های صورت و دهان
احتمالا ناشی از تنفس از راه دهان ( اکسیژن کم تر به مغز و ماهیچه ها می رسد).
درد معده و اختلال عملکرد عضله های صورت و دهان
احتمالا به علت بلع هوا ( جویدن غذا با دهان باز به علت تنفس از راه دهان) و جویدن نادرست غذا به علت بدجفتی دندان ها است.
انسداد مجراهای تنفسی
قرار گیری نامتناسب زبان در مسیر مجراهای هوا رسانی اختلال ایجاد می کند. این اتفاق منجر به آپنه می شود.
اختلال کم توجهی- بیش فعالی ( ADHD)
کودکانی که آپنه شان تشخیص داده نمی شود، اغلب مواقع از کمبود خواب رنج می برند. آن ها در طول شب به صورت ناگهانی از خواب بیدار می پرند همین کمبود خواب باعث ایجاد چالش هایی در تمرکز کودک در بیداری می شود .
بسیاری از کودکانی که کم خوابی و ADHD دارند، هر دو چالش های رفتاری یکسانی دارند. تحقیقات بیشتری باید در این زمینه انجام شود.
علل ایجاد اختلال در عملکرد عضله های صورت و دهان OMDs :
- عادت به تنفس از راه دهان
- عادت به مکیدن انگشت، شست یا زبان که باعث عوض کردن حالت زبان و الگوی عملکردی نامناسب می شود.
- استفاده طولانی مدت از پستانک و / یا لیوان های آموزشی : این موارد تاثیراتی مشابه مکیدن انگشت شست و زبان دارد.
- نجویدن غذا: محل اتصال فک و ماهیچه ها به خوبی رشد نیافته اند. همچنین زبان حس خود پذیرانه اش را از دست می دهد.
- لوزه یا بافت غدد لنفاوی بزرگ: این مشکل به علت آلرژی به وجود می آید. تنفس از راه دهان به علت آلرژی هم بی تاثیر نیست.
- الگوهای دهانی ارثی: مثل تنفس از راه دهان، مکیدن شست یا طرز نامناسب قرارگیری زبان. ( وقتی زبان به نظر می رسد مشغول باشد و مدام در دهان به اطراف فشار وارد کند)
- اختلال در حرکت زبان که زبان را پایین نگه می دارد.
چرا طرز قرارگیری زبان بسیار مهم است؟
محل مناسب قرارگرفتن زبان، بالا و روی سقف دهان است. دندان ها جدا از یکدیگر بوده و لب ها روی هم قرار می گیرند.
زبان روی سقف دهان باعث ایجاد نیروی مکش می شود که آن را همان جا نگه می دارد و با لب های روی هم بسته ماهیچه های صورت را نگه می دارند.
اگر زبان بالا باشد، مثل یک اسپلینت دهانی عمل می کند تا سقف دهان را نگه دارد. بنابراین فشار وارد شده از جانب گونه ها باعث فشار به دندان های بالا به بیرون نمی شوند.
اگر زبان در موقعیت پایین قرار بگیرد ، سقف دهان ممکن است باریک و طاقی شکل شود .
این مسئله منجر به کجی سپتوم بینی می شود.
داشتن سقف دهانی باریک و تنگ باعث می شود فک پایین به عقب متمایل شود تا با دندان ها جفت شود. این به فرد ظاهری با فکی بسیار کوچک یا چانه رو به عقب می دهد.
وقتی این مشکل به وجود می آید با روی هم آمدن فک ها درد ایجاد خواهد شد.
در عین حال، چون فک پایین در موقعیتی عقب تر قرار گرفته، مجراهای تنفسی با شرایط موجود سازگار می شوند. بنابراین سر در حالت متمایل به جلو قرار می گیرد تا این مجراها باز شوند.
این عمل ممکن است باعث تنش و درد گردن و ماهیچه هایی شود که سعی در جلو نگه داشتن گردن می کنند.
هر یک سانتی متری که گردن به جلو متمایل می شود، حدود پنج کیلوگرم سنگین تر می شود. و وزن بیشتری برای تحمل ماهیچه ها به وجود می آید.
مجراهای تنفسی سازگار یافته باعث آپنه می شوند. اگر ماهیچه های دهانی برای نگهداری این مجراها به قدر کافی قوی نباشند، در حین خواب، ماهیچه ها رلکس می شوند. و حتی کشیدگی بسیار کم تری خواهند داشت.
این مسئله باعث انسداد مجراهای تنفسی شده و خروپف و آپنه ایجاد می شود.
چرا تنفس از راه بینی مهم است؟
وقتی از راه بینی نفس می کشید:
- هوای دم گرم و مرطوب است و مجراهای تنفسی را اذیت نمی کند.
- هوای دم فیلتر می شود بنابراین هرگونه آلرژن، گرد و خاک، میکروب و غیره به لایه های موکوسی مجراهای تنفسی می چسبند. و توسط آنزیم ها و بخارهای آنتی میکروبی نابود می شوند.
- از راه دهان نفس نمی کشید . تنفس از طریق دهان باعث خشک شدن لثه ها و ایجاد خرابی و مشکلات لثه می شود. چرا که اسیدیته دهان افزایش پیدا می کند.
- تنفس از راه بینی موجب رشد حالت صحیح قرارگیری اجزای صورت و دندان های ردیف و قرارگرفتن زبان در حالت درست اش می شود.
- باعث تنظیم میزان هوای دریافتی و تطابق با مقدار مورد نیاز بدن به اکسیژن می شود.
- دیگر نیاز نیست دی اکسیدکربن زیادی بیرون بدهید. دی اکسید کربن کم تر از حد نرمال منجر به تنگ شدن مجراهای تنفسی و رگ های خونی می شود. میزان کافی دی اکسیدکربن برای آزاد کردن اکسیژن از هموگلوبین و تامین مغز و ماهیچه ها لازم است.
درمان عملکرد عضله های دهانی
- بدون درد است.
- مجموعه ای از تمرین های ساده طی 6 تا 12 ماه است( این زمان در افراد مختلف متفاوت است)
- باعث فعال شدن ماهیچه های خاص و عملکرد صحیح آن ها جهت همکاری با زبان و ماهیچه های صورت می شود
- باعث درست کردن عادات غلط در بلع می شود
- باعث کمک به درمان های ارتودنسی می شود تا دندان ها به درستی روی هم چفت شوند.
- باعث زیبایی صورت از طریق بهبود عضله ها و ماهیچه های صورت می شود
- موجب الگو دهی دوباره و نرمال سازی ماهیچه های دهانی و صورت شده و مسیرهای عبور قدرتمندی بین مغز و این ماهیچه ها ایجاد می کند.
- همراه با سایر درمان ها برای غلبه بر OMDs به کار گرفته می شود.
- باعث کاهش علائم اختلال تنفس در خواب ( مثل خروپف) و بهبود آپنه می شود.
تلفن ثابت
تلفن همراه
آدرس:
تهران، شهرک غرب، بلوار فرحزادی، دویست متر بالاتر از بلوار دادمان، کوچه ناخدا محتاج، انتهای بن بست، پلاک یک، طبقه یک
با سلام، یک سالگی حادثه ای برای بینی و فکم افتاده بود که بینیم بعدا منحرف شد وفک بالام یکم عقب تر بود که زیاد معلوم نمیشد ولی دندون های بالام عقبتر از پایین قرار میگرفت، چند سال پس از جراحی بینی ام فک بالا هم جراحی شد ، هنوزم انحراف بینی از روی ظاهر دارم ولی خونریزی هایی که قبلش بود الان نیس و تنفسم بهتر شده نسبت به قبل، بعد جراحی فک بالا و ارتودنسی الان دندان های بالا بدرستی جلوی دندان های پایین قرارگرفتن، ولی حدود شاید یکی دو میلی فک پایینم به سمت چپ تمایل داره که معلوم نیست ولی موقع حرف زدن یا خندیدن و حتی غذا خوردن تاثیرشو میزاره در واقع موقع باز کردن دهان انحرافشو نشون میده ، لب پایینم یه خورده کج میشه، لب بالام هم طوریه که دندونای بالام به سختی دیده میشن و واضحی صدا کم هست، وقتی خودم رو تو آینه میبینم و با بقیه مقایسه میکنم میبینم بقیه لبای عریض تری دارن و گوشه لب کشیده دارن ، ولی گوشه های لبای من انگار تو رفتگی دارن که وقتی یکم حالت تبسم میگیرم تازه گوشه ها معلوم میشه و وقتی با نیرویی گوشه های لبم رو نگه میدارم عضلات صورتم به درستی سفت میشه و ضعف قبلی رو که در حالت معمول هس حس نمیکنم ( وقتی بدون نگه داشتن گوشه های لب تحت نیرویی که میدم بخندم صورتم خیلی بد میشه و شل و ول و چروک دار میشه) و هم این که موقع تبسم(کشیده شدن گوشه های لب و نگه داشتن ان با یک نیرو) دندون های بالام بهتر دیده میشن و موقع حرف زدن دیگه اون انحراف لب پایین معلوم نمیشه ، حتی تنفس و چرخش زبانم هم بهتر میشه و حرف زدنم هم خیلی روون تر و شیک تر میشه ولی موقعی که اون تبسمه رو ول میکنم و حالت معمولی میشم حتی موقع حرف زدن دچار لکنت هم میشم وکنترل روی زبانم کم میشه، لب پایینم الان بزرگ هس و یکم آویزون و لب بالام کوچک البته مشکل اصلی انحراف لب پایین و تو رفتگی گوشه های لب طرفین هست، نمیدونم جراحی فک بکنم یا جراحی لب، خیلی رو زندگیم تاثیر گذاشته، در حالت عادی عضلات صورتم خیلی شل و ولن و تنفس دهانیم بیشتره، به محض کشیدن گوشه های لب قدرت به صورتم برمیگرده، در ضمن وقتی فک پایین رو یکم به راست میارم موقع حرف زدن ، بهتر حرف میزنم ولی تحت فشار فک ، در شرایط عادی پیش اومده چندین بار لب سمت چپ لب پایینم لرزیده، آیا همه این ها مربوط به انحراف لب پایین هست؟ متاسفانه حالت سر به جلو هم دارم الان البته نه زیاد