مشکل پوستی خارش شناگر چیست؟ علائم، علل و پیشگیری
خارش شناگر عنوان نوعی اختلال پوستی است که در اثر واکنش آلرژیک به برخی از انگل ها ظاهر می شود. پزشکان این شرایط را درماتیت سرکاریا نامگذاری می کنند.
انگل عامل خارش شناگر در آب های شیرین و شوری که انسانها با آن در ارتباط هستند، دیده شده است. در صورت تماس با آبی که حاوی این نوع انگل باشد عفونت به فرد انتقال پیدا می کند.
به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، در این شرایط انگل در سلول های پوست لانه گزینی می کند. وجود انگل در پوست باعث بروز واکنش های آلرژیک و تحریک آن می شود.
قرمزی و التهاب پوست در این حالت، خارش شناگر شناخته می شود. در این مقاله در مورد علل خارش شناگر، علائم و روش های درمان آن مطالبی را می آموزیم.
خارش شناگر چیست؟
نوعی انگل با نام سرکاریا هم در حلزون های خشکی و هم در آب زندگی می کنند. زمانی که انگل، حلزون را ترک کرد در خشکی و آب به دنبال میزبان بعدی می گردد.
انواع مختلف پرندگان مثل غازها، اردک ها، قوها و مرغان دریایی و هم چنین برخی از پستانداران مثل موش آبی و راکون از جمله میزبانان مورد علاقه این انگل هستند.
اگر شخصی وارد آب آلوده شود، در تماس مستقیم با این انگل ها قرار خواهد گرفت. انگل به اشتباه پوست را میزبان قرار داده و در آن ساکن می شود و به این ترتیب فرد واکنش های آلرژیک از خود بروز خواهد داد. این واکنش ها منجر به خارش، التهاب و دانه های قرمز رنگ بر روی پوست می شوند که اصطلاحاً خارش شناگر نام دارد.
این علائم چندان شدید و خطرناک نبوده و اغلب بعد از گذشت یک هفته بر طرف می شوند. تنها در موارد نادری عفونت بخش زیادی از بدن فرد را درگیر کرده و بیماری شدت پیدا می کند.
خارش شناگر بیشتر در افرادی که به تفریحات آبی علاقه دارند دیده می شود.
آب چطور با انگل آلوده می شود؟
شکل بالغ انگلی که عامل خارش شناگر شناخته شده، ترماتود است که بر اساس گفته های محققان معمولاً در خون آلوده پرندگان و پستانداران یافت می شود.
انگل ها تخم هایی تولید می کنند که با مدفوع حیوان آلوده دفع می شوند. گاهی این اتفاق درون آب افتاده و تخم ضمن شناور بودن، به دنبال میزبان می گردد.
این میزبان اغلب نوعی حلزون آبی است. اگر تخم موفق به پیدا کردن حلزون شد آن را آلوده می کند. پس از آلوده شدن حلزون، تکثیر پیدا کرده و سپس شکل دیگری از انگل به نام سرکاریا را تولید می کند که وارد آب خواهد شد.
سرکاریا در آب حرکت کرده و برای ادامه حیات خود به دنبال میزبان می گردد.
آیا آب همیشه آلوده خواهد شد؟
سرکاریا پس از ورود به آب تا 24 ساعت زنده خواهد بود. پس از مرگ این انگل ها، آب دوباره عاری از عفونت می شود. با این حال حلزون آبی هم چنان سرکاریا به آب منتقل کرده و این انگل ها برای حیاط به دنبال جایی برای لانه گزینی هستند.
این بدان معنی است که عفونت آب تا زمانی که حلزون ها از بین نرفته باشند، ادامه دارد. برای انتقال عفونت به سایر حلزون های موجود در آب، پرندگان و پستانداران آلوده انگل را از طریق مدفوع دفع کرده و در آب پراکنده می کنند.
علائم خارش شناگر
متداول ترین علائم خارش شناگر شامل:
- دانه های قرمز روی پوست
- خارش
- مور مور شدن یا سوزش سطح پوست
- جوش های کوچک
- کهیرهای کوچک
به گفته محققان احساس مورمور شدن سوزش و خارش پوست از چند دقیقه بعد از مواجه با آب آلوده آغاز شده و تا چند روز ادامه دارد.
جوش های کوچک اغلب 12 ساعت بعد ظاهر شده و ممکن است به کهیر تبدیل شوند. احساس خارش و واکنش های دیگر اغلب 1 هفته یا بیشتر و همزمان با کامل شدن درمان برطرف می شود.
در حالت عادی اختلال خارش شناگر 1 تا 3 هفته به طول می‌انجامد. واکنش آلرژیک موجب بروز خارش شناگر می شود، به این معنی که هر چه مواجهه فرد با آب آلوده بیشتر تکرار شود، احتمال بروز علائم بیشتر خواهد بود.
علل خارش شناگر
تخم ترماتود اغلب در آب های شور و شیرین زندگی می کنند و با حرکت در آب به دنبال میزبان جدید هستند. اصولاً انسان میزبان مناسبی برای این نوع انگل ها نیست، با این حال به اشتباه وارد پوست می شوند.
با ورود انگل، واکنش های آلرژیک بروز کرده و علائم خارش شناگر خود را نشان می دهند. از آنجایی که بدن انسان جای مناسبی برای حیات این دست انگل ها نیست، تکثیر پیدا نکرده و پس از مدتی از بین می روند.
آیا این اختلال مسری است
خارش شناگر مسری نیست و امکان انتقال از انسان به انسان وجود ندارد.
درمان خارش شناگر
در اغلب موارد خارش شناگر نیاز به اعمال روش درمانی خاصی ندارد. فرد مبتلا با یکی از این روش ها به راحتی علائم را برطرف خواهد کرد:
- استفاده از کرم های کورتیکواستروئید
- کمپرس سرد بر روی دانه های قرمز رنگ
- حمام کردن با نمک اپسوم و جوش شیرین
- قرار دادن محل خارش و قرمزی درون جو دوسر
- گذاشتن خمیر آب و جوش شیرین بر روی محل خارش
- استفاده از لوسیون ضد خارش
فرد باید از خارش زیاد محل قرمزی پرهیز کند. خارش زیاد سطح پوست را دچار زخم کرده و نهایتاً عفونت ایجاد شده نیاز به درمان دارویی پیدا می کند.
زخم عفونت کرده ترشحات زرد یا سبز رنگ دارد. تورم و پوسته پوسته شدن دیگر عوارض عفونت روی پوست است. درد و بالا بودن حرارت زخم نشانه بروز عفونت در این ناحیه خواهد بود.
بیشتر بخوانید : انواع روش های درمان زگیل تناسلی
پیشگیری از خارش شناگر
به منظور پیشگیری از بروز خارش شناگر باید نسبت به آبی که قرار است در آن قرار بگیرید اطمینان حاصل نمایید. همچنین باید از این موارد پرهیز کرد:
- شنا کردن در آبی که احتمال آلوده بودن دارد
- شنا کردن در آبی که علامتی مبنی بر آلوده بودن دارد
- شنا کردن در آبی که حاوی حلزون باشد به ویژه حلزون های باتلاقی
اگر در آب شور یا شیرین شنا می کنید حتما پس از خروج از آب سریع دوش گرفته و بدن را با حوله خشک کنید.
از طرفی توصیه شده که بهتر است در نزدیکی آبی که قبلا عامل بروز خارش شناگر بوده علامت یا تابلوی مبنی بر آلوده بودن نصب شود.
خارش شناگر چه زمانی به دخالت پزشکی نیاز دارد
معمولا خارش شناگر نیاز به درمان جدی نداشته و پس از چند روز خود به خود برطرف خواهد شد. با این حال اگر بخش زیادی از بدن درگیر قرمزی و خارش شدید بود باید حتماً در این مورد با پزشک مشورت نمایید.
خلاصه
خارش شناگر عنوان نوعی اختلال پوستی است که در اثر مواجهه با آب آلوده با انگل سرکاریا ظاهر می شود. این نوع انگل در واقع شکلی از ترماتود است.
حلزون ها این نوع انگل را وارد آب کرده تا میزبان جدیدی برای خود پیدا کنند. با پیدا کردن میزبان جدید، انگل به حیات خود ادامه می دهد.
اگر انسان با آب آلوده در ارتباط باشد، انگل اشتباها سلول های پوست را به عنوان میزان انتخاب کرده و وارد می شود. سپس واکنش های آلرژیک ظاهر شده و خارش شناگر بروز پیدا می کند.
التهاب، خارش و قرمزی ناشی از این اختلال پوستی معمولا با گذشت چند روز بدون نیاز به درمان برطرف خواهد شد.
برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : 02188073136 و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره 09337836820 در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک 02188571523 و 02188591358
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.
