عفونت ناشی از انواع انگل ها در انسان
اصولاً انگل ها در دیگر ارگانیسم ها زندگی کرده و برای حیات خود با آنها وابسته هستند. انگل بدون داشتن میزبان قادر به حیا، رشد و تکثیر نخواهد بود. از این رو به ندرت میزبان خود را از بین می برد، اما عامل گسترش بیماری شده، بیماری های که گاهی کشنده هستند. در این مقاله به بررسی انواع عفونت های انگلی در انسان ها، علائم و روش های درمان و راه های پیشگیری می پردازیم.
انواع انگل ها
انگل ها انواع مختلفی دارند. برخی از آنها مثل انگل مالاریا با چشم انسان قابل مشاهده نیستند، اما برخی از انگل های کرمی بیش از ۳۵ سانتی متر طول دارند.
انگل بیماری نیست، اما می تواند عامل گسترش بیماری باشد. هر نوع انگل اثرات خاص خودش را خواهد داشت.
انگل های انسانی به سه دسته تقسیم می شوند:
- تک یاخته : ارگانیسم های تکی هستند که امکان تکثیر آن در انسان وجود دارد. این نوع انگل از طریق آب و غذای آلوده، نیش حشرات و ارتباط افراد با یکدیگر منتقل می شوند.
- انگل های تک یاخته شامل پلاسمودیوم مالاریا، عامل عفونت مالاریا و کریپتوسپوریدیوم خوراکی است.
- هلمینت ها : نوعی از انگل های کرمی هستند که در مجرای گوارش انسان زندگی می کنند، امکان تکثیر و تقسیم آنها در بدن نیست و از طریق مدفوع دفع می شوند. آسکاریس و لومبریکوئیدس و کرم قلابدار از جمله این انگل ها هستند.
- انگل های خارجی : ارگانیزم های کوچکی هستند که خارج از بدن زندگی می کنند. کنه، کک و شپش از این نوع انگل ها هستند.
علائم عفونت انگلی در انسان ها
با توجه به تعدد انواع انگل، علائم موجود نیز متفاوت خواهد بود. گاهی اوقات علائم ابتلا به انگل شباهت زیادی به علائم ذات الریه و مسمومیت غذایی دارد.
از جمله علائم احتمالی انگل در انسان ها:
- ایجاد دانه های قرمز بر روی پوست و خارش
- کاهش وزن، کاهش اشتها یا هر دو مورد
- دل درد
- اسهال و استفراغ
- بی خوابی و مشکلات خواب
- کم خونی
- آلرژی ها
- بدحالی عمومی
- تب
انگل ها بیماری های مختلفی در بدن ایجاد می کنند، از این رو تشخیص علائم آنها قدری مشکل است.
اغلب علامت مشخص وجود ندارد یا علائم مدتی بعد از بروز عفونت ظاهر می شوند. اما به هر حال انگل به راحتی قابل انتقال است.
بیشتر بخوانید : عفونت کلستریدیوم دیفیسیل یا C. diff + تشخیص و پیشگیری
تشخیص عفونت های انگلی
آزمایشاتی که جهت تشخیص عفونت انگلی مورد استفاده قرار می گیرد بسته به علائم، مشکلات زمینه ای و سابقه بیماری در فرد متفاوت است.
این ها برخی از آزمایشات متداول جهت تشخیص عفونت انگلی هستند:
- آزمایش مدفوع : اگر شخص علائمی مثل اسهال و دیگر علائم مربوط به معده داشته باشد، طی 3 روز مدفوع وی از جهت وجود تخم انگل و عفونت مورد بررسی قرار می گیرد.
- آندوسکوپی : اگر نمونه مدفوع حاوی از انگل نبود، با کمک لوله ای باریک مجهز به دوربین با نام آندوسکوپ، وضعیت رودها از جهت وجود انگل بررسی می شود.
- کولونوسکوپی : روش جایگزین آندوسکوپی است که طی آن لوله مجهز به دوربین از طریق رکتوم وارد روده خواهد شد.
- آزمایش خون : پزشک برای تشخیص عفونت انگلی از آزمایش خون هم کمک می گیرد. سرولوژی نوعی آزمایش خون است که آنتی بادی ها یا آنتی ژن های انگل را شناسایی می کند. آزمایش بعدی، لکه خون است که در جریان آن، قطره ای از خون به جهت وجود انگل در زیر میکروسکوپ بررسی می شود.
- عکسبرداری : عکس رادیولوژی کمک می کند تا جراحت ناشی از فعالیت انگل ها تشخیص داده شود. پزشک ممکن جهت بررسی جزئیات بیشتر عکس ام آر آی یا سی آی تی را پیشنهاد کند.
درمان عفونت های انگلی
روش های درمان بسته به نوع انگل متفاوت است. پزشک ممکن است به منظور کاهش انگل یا درمان علائم ناشی از عفونت اقدام به تجویز دارو نماید.
این داروها متداول ترین داروهایی است که برای درمان عفونت های انگلی تجویز می شوند:
- مترونیدازول (فلاگیل) : این نوع آنتی بیوتیک، عفونت انگلی مجرای گوارشی و سیستم تولید مثلی شامل آمیبیازیس،ژیاردیازیس،تریکومونیازیس و عفونت های واژن را از بین می برد.
- ایورمکتین (استرومکتول) : این دارو که در اشکال مختلف کرم و لوسیون و قرص موجود است به درمان عفونت های روده ای، چشمی و پوستی مثل عفونت ناشی از انگل اسکابیز و بسیاری از انواع کرم ها کمک می کند.
- پرازیکوانتل (بیلترسیاید) : این نوع دارو انگل های کرم نواری را غیرفعال و فلج کرده به گونه ای که از دیواره روده جدا شده و از طریق حرکت روده به همراه مدفوع دفع می شود.
- پریتامین (داراپریم) : پزشکان از پریتامین و سولفادیازین برای درمان علائم شبه آنفولانزا ناشی از توکسوپلاسموز در افراد سالم استفاده می کنند، در حالی که این درمان در اغلب موارد غیر ضروری است.
- نیفورتیموکس (لامپیت) : نیفورتیموکس و بنزانیدازول علائم ناشی از بیماری شاگاس (تریپانوزمیازیس آمریکایی) را درمان می کنند. این اختلال نوعی عفونت انگلی است که منجر به آسیب به اندام ها می شود.
- کلوروکوئین : یکی از اصلی ترین داروهای درمان مالاریا است.
- نیتازوکسیند (آلینیا) : این دارو به درمان اسهال ناشی از عفونت انگلی در مجرای گوارشی شامل کریپتواسپوردیوز و گیاردیاس می پردازد.
بیشتر بخوانید : عفونت معده یا مسمومیت غذایی ؟
پیشگیری از عفونت های انگلی
با این روش ها می توان از بروز عفونت انگلی پیشگیری کرد:
- بررسی کنید چه نوع انگلی در منطقه زندگی شما یا مکانی که قصد سفر دارید، شیوع پیدا کرده
- نکات پیشگیرانه را رعایت کنید، برای مثال استفاده از دفع کننده ها برای فرار از شر پشه ها
- از گوشت و ماهی کاملاً پخته شده استفاده کنید
- در مسافرت ها فقط از آب بسته بندی شده در شیشه های پلمب بنوشید
- در هنگام شنا یا آبتنی در رودخانه ها و برکه ها دقت کنید
- از پشه بند استفاده کنید
- لباس هایی بپوشید که از بدن شما شما محافظت کنند
- به آب های راکت نزدیک نشده و آنها را از بین ببرید
- نکات محافظتی را در هنگام رابطه جنسی رعایت کنید
خلاصه
انگل ها بیماری نیستند، اما باعث گسترش بیماری شده و در مواردی کشنده هستند. با این حال بسیاری از عفونت های انگلی قابل درمان و پیشگیری می باشند.
اگر فرد درگیر خارش پوستی، دل درد، اسهال و سایر علائم عفونت انگلی شد باید به پزشک مراجعه نماید. پزشک انجام آزمایش خون و مدفوع را توصیه می کند تا عفونت دقیق تر تشخیص داده شده و بتوان درمان متناسب با آن را اعمال کرد.
درمان در مراحل اولیه پیشگیری از گسترش عفونت کمک می کند. رعایت نکاتی مثل استفاده از دفع کننده های حشرات، خوردن گوشت و ماهی کامل پخته و نوشیدن آب در بسته بندی پلمب در مسافرت ها نقش مهمی در پیشگیری از عفونت انگلی دارد.
بر ای تشخیص و درمان عفونت های انگلی و دیگر مشکلات گوارشی در تهران به کلینیک دکتر خسروی مراجعه کنید.
برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : 02188073136 و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره 09337836820 در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک 02188591523 و 02188591358
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.
