زخم معده
زخم معده یا زخم گوارشی زخم بازی است که بر روی پوشش داخلی معده و بخش فوقانی روده کوچک ایجاد شده و شایع ترین علامت آن، درد معده است.
زخم معده به دو دسته تقسیم می شود:
- زخم معده که در داخل معده ایجاد می شود
- زخم دوازدهه که در داخل بخش فوقانی روده کوچک (دوازدهه) ایجاد می شود
شایع ترین دلایل زخم های معده ، عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری و استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهابی غیر استروییدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم است.
استرس و غذاهای تند باعث ایجاد زخم معده نمی شوند. اگر چه می توانند علائم را تشدید کنند.
علائم زخم معده چیست ؟
از جمله مشخصات زخم معده، درد در قسمت فوقانی شکم بوده که علامت اصلی زخم معده نیز می باشد. سایر علائم رایج این مشکل شامل موارد زیر هستند:
- درد و سوزش معده
- احساس پر بودن و نفخ
- عدم تحمل غذاهای چرب
- سوزش قفسه سینه
- حالت تهوع
- نفخ : در این وضعیت شکم به دلیل تجمع گاز یا هوا متورم می شود.
- عق زدن : در این وضعیت به نظر می رسد که در شرف بالا آوردن هستید اما در واقع استفراغ نمی کنید.
- استفراغ
- احساس سیری زیاد بعد از خوردن غذا
- اسید موجود در معده نیز گاهی به دلیل رفلاکس باعث سوزش سر دل می شود.
شایع ترین علائم زخم معده، درد و سوزش معده است. اسید معده و همچنین خالی بودن معده، درد را تشدید می کند.
اغلب اوقات خوردن غذاهایی که اسید معده را خنثی می کند یا مصرف داروهای کاهنده اسید، می تواند درد را از بین ببرد، اما امکان برگشت دوباره آن وجود دارد. درد می تواند بین وعده های غذایی و هنگام شب تشدید شود.
بسیاری از افراد مبتلا به زخم معده، هیچ گونه علامتی را تجربه نمی کنند. گاهی اوقات، زخم معده می تواند باعث علائم شدید یا علائمی مانند زیر شود:
- استفراغ یا بالا آوردن خون – که می تواند قرمز یا سیاه باشد
- وجود خون تیره در مدفوع یا مدفوع سیاه
- اختلال در تنفس
- احساس ضعف و غش
- حالت تهوع یا استفراغ
- کاهش وزن بی دلیل
- تغییرات اشتها
دلایل زخم معده چیست؟
دلایل بوجود امدن زخم معده یا زخم های گوارشی این است که اسید موجود در مجرای گوارشی، سطح داخلی معده یا روده کوچک را دچار فرسایش می کند. اسید می تواند زخم باز دردناکی را ایجاد کند که امکان خونریزی آن وجود دارد.
مجرای گوارشی با لایه ای مخاطی که معمولا از آن در مقابل اسید محافظت می کند، پوشیده شده است، اما در صورت افزایش مقدار اسید یا کاهش میزان مخاط، امکان ایجاد زخم وجود دارد.
معده معمولا برای هضم غذا و از بین بردن میکروب ها (باکتری ها) اسید تولید می کند.
این اسید خورنده است، بنابراین برخی از سلول ها در پوشش داخلی معده و اولین قسمت روده که با نام دوازدهه شناخته می شود یک سد مخاطی طبیعی ایجاد کرده و از پوشش معده و دوازدهه محافظت می کند.
معمولا بین مقدار اسید تولید شده و سد دفاعی مخاطی تعادل وجود دارد. اگر در این تعادل تغییری به وجود بیاید، زخم ایجاد شده و به اسید اجازه می دهد به پوشش معده یا دستگاه گوارش (اثنی عشر) آسیب برساند.
دلایل شایع این اتفاق عبارت اند از:
عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری. باکتری هلیکوباکتر پیلوری معمولا در لایه مخاطی زندگی می کند که بافت هایی را پوشش داده و محافظت می کند که نقش پوششی معده و روده کوچک را ایفا می کند.
اغلب اوقات، باکتری هلیکوباکتر پیلوری هیچ مشکلی ایجاد نمی کند اما می تواند باعث التهاب لایه داخلی معده و در نتیجه، ایجاد زخم شود. حدود 8 مورد از 10 مورد زخم معده به دلیل عفونت با هلیکوباکتر پیلوری است.
مشخص نیست عفونت این باکتری چگونه منتشر می شود. ممکن است از از طریق تماس نزدیک مانند بوسیدن از فردی به فرد دیگر منتقل شود. امکان انتقال باکتری از طریق غذا یا آب نیز وجود دارد.
مصرف منظم برخی مسکن ها. مصرف آسپرین و برخی مسکن های بدون نسخه و تجویزی به نام داروهای ضد التهابی غیر استروییدی، می تواند لایه پوششی معده و روده کوچک را تحریک یا ملتهب کند.
این داروها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم، کتوپروفن و برخی دیگر هستند. استامینوفن جزء این داروها نیست. گاهی داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نامیده شده و در برخی موارد برای جلوگیری از زخم همراه با داروهای سوء هاضمه تجویز می شود.
سایر داروها. مصرف برخی داروها به همراه داروهای ضد التهابی غیر استروییدی، از جمله استروییدها، ضد انعقاد ها، آسپرین با دوز پایین، بازدارنده های انتخابی بازجذب سروتونین، الندرونات و ریزدرونات می تواند شانس ابتلا به زخم را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
علل دیگر نادر هستند. برای مثال، برخی از عفونت های ویروسی منجر به زخم معده می شوند. بیماری کرون علاوه بر سایر مشکلات روده در ایجاد زخم معده نیز نقش دارد.
سرطان معده در ابتدا شاید شبیه به زخم به نظر برسد. سرطان معده غیرمعمول است، اما در صورت وجود زخم معده لازم است این مشکل توسط پزشک رد شود. زخم معده به ندرت ناشی از سندرم زولینگر الیسون است.
در این وضعیت تومورها (به نام گاسترینوما) در دوازدهه یا لوزالمعده باعث می شوند معده اسید بیش از حد تولید کند که منجر به زخم های شدید و عودکننده شده که به درمان مقاوم هستند.
آیا زخم معده خطرناک است؟
زخم معده عوارض جانبی مختلفی ایجاد می کند، اما امروزه این عوارض به دلیل وجود درمان های مؤثر، بسیار کاهش یافته اند. با این حال، گاهی عوارض بسیار جدی از جمله موارد زیر را تجربه خواهید کرد:
زخم های خونریزی کننده
- این مورد از یک چکه خون تا خونریزی مرگبار متغیر است.
- خونریزی شدید ناگهانی باعث می شود خون بالا بیاورید (که هماتمزیس نامیده می شود) و احساس ضعف شدید خواهید داشت.
- خونریزی ناگهانی کمتر باعث استفراغ موادی می شود که قهوه ای به نظر می رسند زیرا اسید معده تا حدی خون را تجزیه کرده است.
- حرکت تدریجی خون در روده باعث می شود رنگ مدفوع بسیار تیره یا حتی سیاه به نظر برسد (به این حالت ملنا می گویند).
سوراخ شدن معده
این اصطلاح برای توصیف زخمی است که تمام دیواره معده را سوراخ کرده و سپس غذا و اسید موجود از معده خارج می شوند.
این وضعیت معمولا باعث درد شدید و احساسی ناخوشایند می شود. سوراخ شدن معده یک وضعیت اورژانسی است و نیاز به درمان سریع در بیمارستان دارد.
انسداد معده
در این وضعیت نادر ایجاد زخم در انتهای معده باعث باریک شدن مجرای خروجی معده (بخشی از معده که به دوازدهه می رود) و در نتیجه انسداد شده و استفراغ شدید و مکرر به همراه خواهد داشت.
فاکتورهای ریسک
ریسک ابتلا به زخم های گوارشی بالا خواهد بود، در صورتی که فرد:
- سیگار بکشد : سیگار می تواند ریسک زخم های گوارشی را در افراد درگیر عفونت هلیکوباکتر پیلوری افزایش دهد.
- الکل مصرف کند : الکل می تواند مخاط پوشاننده معده را تحریک و فرسایش داده و همین امر، میزان اسید معده تولید شده را افزایش می دهد.
- درگیر استرس بوده و این استرس درمان نشود
- غذاهای تند مصرف کند
این فاکتورها به تنهایی باعث ایجاد زخم نمی شوند، اما می توانند زخم ها را تشدید و بهبود آن ها را دشوارتر کنند.
زخم معده چقدر رایج است؟
دقیقا مشخص نیست که زخم معده چقدر رایج است و از دهه 1980 به دلیل پیشرفت زیاد درمان ها، بسیار کمتر دیده می شود. بنابراین امروزه افراد مبتلا به زخم معده معمولا خیلی سریعتر بهبود می یابند.
اصطلاح “زخم پپتیک” برای توصیف زخم هایی از جمله زخم معده و زخم در قسمت اول روده کوچک به نام دوازدهه که در اثر اسید زیاد در معده ایجاد می شوند کاربرد دارد. زخم معده کمتر از زخم اثنی عشر رایج است.
عوارض درمان نکردن زخم معده
عدم درمان زخم های گوارشی می تواند منجر به موارد زیر شود:
- خونریزی داخلی : خونریزی می تواند به صورت از دست دادن آرام خون باشد که منجر به کم خونی می شود یا به صورت از دست دادن شدید خون باشد که گاهی نیازمند بستری یا تزیق خون است.
- کاهش شدید خون می تواند باعث استفراغ سیاه یا خون آلود یا مدفوع سیاه یا خون آلود شود.
- ایجاد سوراخ در دیواره معده : زخم های گوارشی می توانند در دیواره معده یا روده کوچک، سوراخ ایجاد کرده و حفره شکمی را در معرض خطر عفونت شدید قرار دهند.
- انسداد : زخم های گوارشی می توانند عبور غذا از میان مجرای گوارشی را مسدود کرده و با ایجاد تورم حاصل از التهاب یا ایجاد زخم، باعث استفراغ یا کاهش وزن شوند.
- سرطان معده : تحقیقات نشان می دهد ریسک سرطان معده در افراد درگیر عفونت هلیکوباکتر پیلوری بیشتر است.
برای پیشگیری از زخم معده چه باید کرد
با انجام درمان های خانگی امکان کاهش خطر زخم های گوارشی وجود دارد. موارد زیر نیز می تواند مفید واقع شود:
- حفاظت از خود در مقابل عفونت : چگونگی انتشار هلیکوباکتر پیلوری مشخص نیست اما شواهدی دال بر این وجود دارد که امکان انتقال آن از فردی به فرد دیگر یا از طریق غذا و آب وجود دارد.
- احتیاط در استفاده از مسکن ها : در صورت مصرف منظم مسکن هایی که ریسک زخم های گوارشی را افزایش می دهند، لازم است برای کاهش خطر مشکلات معده کاری کرد. برای مثال می تواند داروها را با غذا مصرف کرد.
شستن مکرر دست ها با آب و صابون و خوردن غذاهایی که به طور کامل پخته شده اند، یکی از اقداماتی است که می توان برای محافظت از ابتلا به عفونت انجام داد.
بهتر است با همکاری پزشک، پایین ترین دوز ممکن با اثربخشی یکسان را پیدا کرد. لازم است در زمان استفاده از داروها از مصرف الکل پرهیز شود زیرا ترکیب این دو می تواند خطر ناراحتی معده را افزایش دهد.
در صورت نیاز به مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروییدی، بهتر است در کنار آن، داروهای دیگری مانند ضد اسید، بازدارنده پمپ پروتونی، مسدودکننده اسید یا عامل محافظ سلولی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
احتمال ایجاد زخم های گوارشی توسط دسته ای از داروهای ضد التهابی غیر استروییدی به نام بازدارنده های COX-2 کمتر است اما استفاده از آن ها خطر حمله قلبی را به همراه دارد.
بیشتر بخوانید: 9 مشکل رایج گوارشی
زخم معده چگونه تشخیص داده میشود؟
برای تشخیص زخم معده، ابتدا پزشک، سابقه پزشکی فرد را بررسی کرده و معاینه فیزیکی انجام می دهد. پس از آن، گاهی تست های تشخیصی انجام می شود، مانند:
تست های آزمایشگاهی برای هلیکوباکتر پیلوری : برای تایید وجود این باکتری در بدن، تست هایی تجویز می شود. این تست ها شامل تست خون، مدفوع یا تست تنفس است. دقیق ترین روش، تست تنفس است.
در این تست، فرد ماده ای حاوی کربن رادیواکتیو را می نوشد یا می خورد. هلیکوباکتر پیلوری، این ماده را در معده تجزیه می کند. سپس فرد به درون کیسه ای دمیده و این کیسه محکم بسته می شود.
در صورت عفونت با هلیکوباکتر پیلوری، نمونه تنفسی فرد حاوی کربن رادیواکتیو به فرم کربن دی اکسید خواهد بود.
در صورت مصرف ضد اسید پیش از این تست، لازم است به پزشک اطلاع داده شود. بر اساس نوع تست، ممکن است به مدت کوتاهی نیاز به توقف مصرف این داروها باشد زیرا ضد اسیدها می توانند منجر به نتایج منفی کاذب شوند.
آندوسکوپی : پزشک از یک اسکوپ برای معاینه سیستم گوارشی فوقانی استفاده خواهد کرد. طی آندوسکوپی، پزشک یک لوله تو خالی مجهز به لنز را از طریق گلو وارد مری، معده و روده کوچک کرده و به جستجوی زخم می پردازد.
در صورت تشخیص زخم، نمونه کوچکی برای آزمایش خارج می شود. نمونه برداری می تواند وجود هلیکوباکتر پیلوری در لایه پوششی معده را نیز تشخیص دهد.
در صورت بالا بودن سن فرد، وجود علائم خونریزی، کاهش وزن یا اختلال در خوردن و بلعیدن، احتمال تجویز آندوسکوپی توسط پزشک بیشتر است.
در صورتی که آندوسکوپی حاکی از وجود زخم در معده باشد، پس از درمان، حتی اگر علائم بهبود یافته باشند، باید آندوسکوپی دیگری نیز انجام شود تا بهبود زخم بررسی شود.
تست اشعه ایکس معده-روده : تست اشعه ایکس که گاهی بلع باریم نیز نامیده می شود، تصاویری از مری، معده و روده کوچک تهیه می کند. طی این تست، فرد، مایع سفیدی را می بلعد که مجرای گوارشی را پوشانده و زخم را واضح تر می کند.
درمان زخم معده یا زخم گوارشی
درمان زخم های معده و یا گوارشی به علت آن بستگی دارد. معمولا درمان شامل کشتن باکتری هلیکوباکتر پیلوری، منع یا کاهش مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروییدی و کمک به بهبود زخم با دارو است.
داروها عبارت اند از:
داروهای آنتی بیوتیک برای کشتن هلیکوباکتر پیلوری : در صورت یافتن هلیکوباکتر پیلوری در مجرای گوارشی، پزشک برای کشتن باکتری، ترکیبی از آنتی بیوتیک هایی مانند آموکسی سیلین، کلاریترومایسین، مترونیدازول، تینیدازول، تتراسایکلین و لووفلوکساسین را تجویز خواهد کرد.
احتمالا به مدت دو هفته نیاز به مصرف آنتی بیوتیک و داروهای دیگر برای کاهش اسید معده، از جمله بازدارنده پمپ پروتونی و بیسموت سابسالیسیلات خواهد بود.
داروهایی که تولید اسید را مسدود کرده و بهبود را سرعت می بخشند : بازدارنده های پمپ پروتونی، با مسدود کردن فعالیت بخش هایی از سلول های تولیدکننده اسید، اسید معده را کاهش می دهند.
این داروها شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه اومپرازول، لانزوپرازول، رابپرازول، ازومپرازول و پانتوپرازول است.
استفاده طولانی مدت از بازدارنده های پمپ پروتونی، خصوصا در دوزهای بالا، می تواند خطر شکستگی لگن، مچ و ستون فقرات را افزایش دهد.
داروهای کاهنده تولید اسید : مسدودکننده های اسید، میزان آزاد سازی اسید معده به درون مجرای گوارشی را کاهش داده و در نتیجه موجب تسکین درد و ترغیب ترمیم می شوند. این داروها شامل فاموتیدین، سیمتیدین و نیزیتیدین هستند.
ضد اسید های خنثی کننده اسید معده : ضد اسید، اسید معده موجود را خنثی کرده و می تواند باعث تسکین درد سریع شود. بر اساس محتویات اصلی، اثرات جانبی شامل یبوست یا اسهال خواهد بود.
ضد اسیدها می توانند علائم را از بین ببرند اما معمولا برای ترمیم زخم به کار نمی روند.
داروهای محافظ پوشش معده و روده کوچک : در برخی موارد، پزشک، داروهایی به نام عامل محافظ سلولی تجویز می کند که به محافظت از بافت های پوشاننده معده و روده کوچک کمک می کند. این داروها شامل سوکرالفات و میزوپروستول هستند.
بیشتر بخوانید: علائم اورژانسی رفلاکس اسید معده
پس از درمان اولیه
اغلب اوقات درمان زخم های گوارشی موفقیت آمیز بوده و منجر به بهبود زخم می شود، اما در صورت شدید بودن علائم یا تداوم آن ها با وجود درمان، ممکن است پزشک برای رد دلایل احتمالی دیگر، اندوسکوپی تجویز کند.
در صورت تشخیص وجود زخم طی اندوسکوپی، ، پزشک برای اطمینان از بهبود زخم، اندوسکوپی دیگری را نیز پس از درمان تجویز خواهد کرد.
زخم هایی که بهبود نمی یابند
زخم های گوارشی که با درمان بهبود نمی یابند، زخم های مقاوم نام دارند. دلایل بسیاری برای عدم بهبود یک زخم وجود دارد، از جمله:
- عدم مصرف داروها بر اساس تجویز پزشک
- این حقیقت که برخی انواع هلیکوباکتر پیلوری، نسبت به آنتی بیوتیک مقاوم هستند
- استفاده منظم از تنباکو
- استفاده منظم از مسکن هایی که ریسک ایجاد زخم را افزایش می دهند، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروییدی
در موارد اندک، زخم های مقاوم می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- تولید بیش از حد اسید معده که مثلا در سندروم زولینگر-الیسون رخ می دهد
- عفونت با عاملی به غیر از هلیکوباکتر پیلوری
- سرطان معده
- سایر بیماری هایی که می تواند باعث آسیب هایی مشابه زخم معده و روده کوچک شود، مانند بیماری کرون
درمان زخم های مقاوم، معمولا شامل رفع فاکتورهای مداخله کننده در فرآیند بهبود و نیز استفاده از آنتی بیوتیک های مختلف است.
در صورت ابتلا به عوارض جدی ناشی از زخم، مانند خونریزی حاد یا ایجاد سوراخ، ممکن است نیاز به جراحی باشد. اگرچه، در حال حاضر به خاطر وجود داروهای موثر فراوان، نسبت به گذشته، کمتر به جراحی نیاز می شود.
سبک زندگی و درمان های خانگی برای زخم معده
راهکارهای زیر به کاهش درد حاصل از زخم معده کمک می کند:
- تعویض مسکن ها. در صورت مصرف منظم مسکن، با مشورت پزشک می توان استامینوفن را جایگزین کرد.
- کنترل استرس. استرس، علائم و مشخصات زخم معدهنشانه های زخم معده را تشدید می کند. بهتر است با بررسی دلایل استرس، آن ها را برطرف کرد. برخی استرس ها اجتناب ناپذیر هستند اما با ورزش، گذراندن وقت با دوستان یا یادداشت در دفتر روزانه، امکان مدیریت آن وجود دارد.
- عدم مصرف سیگار. سیگار می تواند در عملکرد لایه محافظ معده تداخل ایجاد کرده و معده را نسبت به ایجاد زخم، مستعدتر کند. سیگار، اسید معده را نیز افزایش می دهد.
- محدود کردن یا خودداری از مصرف الکل. مصرف بیش از حد الکل می تواند مخاط معده و روده ها را تحریک و دچار فرسایش کرده و باعث التهاب و خونریزی شود.
داروهای جایگزین
محصولات حاوی بیسموت می تواند به رفع علائم زخم معده کمک کند. شواهدی دال بر تاثیر روی در بهبود زخم نیز وجود دارد.
پودر کندر نیز می تواند به بهبود علائم و تسریع در بهبود زخم ها کمک کند.
با وجود اینکه برخی داروهای بدون نسخه و جایگزین می تواند مفید باشد، اما مدرکی دال بر اثربخشی آن وجود ندارد. بنابراین استفاده از این داروها به عنوان درمان اولیه زخم معده توصیه نمی شود.
بیشتر بخوانید: 19 ماده غذایی عالی برای بهبود گوارش
آمادگی برای قرار ملاقات
در صورت وجود علائم یا نشانه های نگران کننده، بهتر است با پزشک ملاقات شود. ممکن است پزشک، فرد را به متخصص سیستم گوارشی ارجاع دهد.
در اینجا برخی اطلاعات لازم جهت آمادگی برای قرار ملاقات آورده شده است.
چه کاری می توان انجام داد
- از هرگونه محدودیت پیش از جلسه آگاه باشید. در زمان تنظیم قرار ملاقات، نسبت به هرگونه اقدام لازم پیش از جلسه مانند محدود کردن رژیم غذایی مطلع شوید.
- برخی داروها، تست های مربوط به زخم معده را تحت تاثیر قرار می دهند، بنابراین ممکن است دستور پزشک، توقف یا جایگزینی آن ها باشد.
- هرگونه علائم موجود و نیز غذاهای مصرفی را یادداشت کنید. افراد مبتلا به زخم معده ، معمولا در زمان خالی بودن معده، علائم بیشتری را تجربه می کنند.
- اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه مشکلات پزشکی دیگر، استرس های اصلی یا تغییرات اخیر در زندگی را یادداشت کنید.
- لیستی از تمام داروها، از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین ها یا مکمل های مصرفی و خصوصا هرگونه مسکن و دوز مصرفی آن ها تهیه کنید.
- سوالات مدنظر خود را یادداشت کنید.
برخی از این سوالات عبارت اند از:
- محتمل ترین علت علائم ایجاد شده چیست؟
- به چه تست هایی نیاز است و چگونه باید برای آن ها آماده شد؟
- عارضه موجود، موقتی است یا مزمن؟
- آیا ریسک درگیری با عوارض مرتبط با این عارضه وجود دارد؟
- چه درمانی توصیه می شود؟
- در صورت عدم تاثیر درمان اولیه، پیشنهاد بعدی چیست؟
- آیا نیاز به پیروی از محدودیت های غذایی به خصوص وجود دارد؟
- در صورت وجود مشکلات جسمی دیگر، چگونه می توان این مشکلات را هم زمان با زخم ها مدیریت کرد؟
زمان مراجعه به پزشک یا متخصص زخم معده
در صورت مشاهده علائم یا نشانه های بالا یا در صورتی که آنتی اسیدها و مسدودکننده های اسید، درد را تسکین داده اما درد دوباره برگشته است، به پزشک مراجعه کنید.
چه انتظاری باید از پزشک یا متخصص زخم معده داشت
احتمالا پزشک، سوالاتی را خواهد پرسید و آمادگی برای پاسخ به آن ها، زمان بیشتری را برای سوالات بعدی ذخیره خواهد کرد. این سوالات عبارت اند از:
- اولین علائم، چه زمانی آغاز شدند؟
- علائم، مداوم بودند یا متناوب؟
- شدت علائم چقدر است؟
- آیا هنگام گرسنگی، علائم تشدید می شوند؟
- برای برطرف کردن علائم، چه کارهایی انجام داده اید؟
- چیزی وجود دارد که علائم را بهبود بخشد؟
- آیا مسکن یا آسپرین مصرف می کنید؟ اگر بله، هر چند وقت یک بار؟
- آیا حالت تهوع داشته اید یا استفراغ کرده اید؟
- تا بحال استفراغ حاوی مواد خونی یا سیاه داشته اید؟
- تاکنون متوجه وجود خون در مدفوع یا مدفوع سیاه شده اید؟
در زمان انتظار برای ملاقات با پزشک، پرهیز از تنباکو، الکل، غذاهای تند و استرس می تواند به رفع احساس ناراحتی کمک کند.
مرکز درمان مشکلات گوارشی و اختلالات بلع یادمان زیر نظر دکتر فرشاد خسروی آماده ارائه انواع خدمات تشخیصی از جمله آندوسکوپی و کولونوسکوپی و خدمات درمانی برای انواع مشکلات بلع و گوارش از جمله زخم معده است.
برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : 02188073136 و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره 09337836820 در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک 02188591523 و 02188591358
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.
